از جمله مواردی که مفید تأکید است و مؤکَد بودن مطلب را می‌رساند، این است که مطلبی از گنج‌ها و امور مخفی در خزانه‌ی الهی معرفی شده باشد. از آنجایی که سیره‌ی عقلا بر این است که امور مهمه و اشیاء ارزشمند و قیمتی را در خزانه نهاده و از دسترس عموم، دور کنند، هر گاه مطلبی از امور مخفی‌شده در خزانه‌ی الهی شمرده می‌شود، دلیل بر تأکید آن و نشان‌دهنده‌ی اهمیت ویژه‌ی آن است.
نمونه‌ی 1: (حدیث): عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ (علیه‌السلام) قَالَ: «لَا تَدَعْ أَنْ تَدْعُوَ بِهَذَا الدُّعَاءِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ إِذَا أَصْبَحْتَ وَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ إِذَا أَمْسَیتَ «اللهُمَّ اجْعَلْنِی فِی دِرْعِکَ الحَصِینَةِ الَّتِی تَجْعَلُ فِیهَا مَنْ تُرِیدُ» فَإِنَّ أَبِی (علیه‌السلام) کانَ یقُولُ هَذَا مِنَ الدُّعَاءِ المَخْزُونِ»1
نمونه‌ی 2: (حدیث): وَ مِنْ ذَلِکَ مَا رَوَاهُ سَلْمَانُ الْفَارِسِی رِضْوَانُ اللهِ عَلَیهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «یا سَلْمَانُ أَ لَا أُعَلِّمُکَ شَیئاً مِنْ غَرَائِبِ الْکَنْزِ؟» قُلْتُ: بَلَى یا رَسُولَ اللهِ. قَالَ: «إِذَا کَانَ أَوَّلُ یوْمٍ مِنْ رَجَبٍ تُصَلِّی عَشْرَ رَکَعَاتٍ تَقْرَأُ فِی کلِّ رَکعَةٍ فَاتِحَةَ الْکتَابِ مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ…»2
نمونه‌ی 3: (حدیث): عَنْ أَبِی إِبْرَاهِیمَ (علیه‌السلام) قَالَ: «کانَ أَبِی یَرَى لِهَذَینِ الْحَرَمَینِ مَا لَا یَرَاهُ لِغَیرِهِمَا وَ یقُولُ إِنَّ الْإِتْمَامَ فِیهِمَا مِنَ الْأَمْرِ الْمَذْخُورِ»3
…………………………………………
1. کافی، محدث کلینی، جلد 2، صفحه‌ی 534. ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: خواندن این دعا را سه بار در صبح و سه بار در شب ترک مکن، خدایا مرا در زره نگهدار خود قرار بده، همان که هر که را بخواهی در آن قرار می‌دهی. همانا پدرم می‌گفت: این از دعای خزانه‌شده است.
2. اقبال الاعمال، سید بن طاووس، جلد 3، صفحه‌ی 198. ترجمه: سلمان فارسی می‌گوید استاد اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: ای سلمان، آیا چیزی از گنج‌های ناشناخته به تو نیاموزم؟ عرض کردم: آری از پیامبر خدا. فرمودند: چون روز اول رجب شود، ده رکعت نماز بخوان در هر رکعت بعد از حمد، سه مرتبه سوره‌ی توحید…
3. کافی، محدث کلینی، جلد 4، صفحه‌ی 524. ترجمه: امام کاظم (علیه‌السلام) فرمودند: پدرم برای این دو حرم [مکه و مدینه] چیزی قبول داشت که برای غیر این‌دو قبول نداشت و می‌فرمود: تمام‌خواندن نماز در این دو حرم، از امر ذخیره‌شده است.