از مواردی که مفید تأکید است، جایی است که استاد، انجام کاری را به مقدار توانایی، واگذار می‌نماید، که اگر بتواند، در هر روز، اگر نتوانست، در هر هفته، اگر نتوانست، در هر ماه آن را انجام دهد.
نمونه‌ی 1 (حدیث): عَنْ أَبِی الْحَسَنِ (علیه‌السلام) قَالَ: «لَا ینْبَغِی لِلرَّجُلِ أَنْ یَدَعَ الطِّیبَ فِی کُلِّ یوْمٍ فَإِنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَیهِ فَیَوْمٌ وَ یَوْمٌ لَا فَإِنْ لَمْ یَقْدِرْ فَفِی کُلِّ جُمُعَةٍ وَ لَا یَدَعْ»1
نمونه‌ی 2 (حدیث): قَالَ رَسُولُ الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم) لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِی طَالِبٍ «یا جَعْفَرُ أَ لَا أَمْنَحُکَ أَ لَا أُعْطِیکَ أَ لَا أَحْبُوکَ أَ لَا أُعَلِّمُک صَلَاةً إِذَا أَنْتَ صَلَّیتَهَا لَوْ کنْتَ فَرَرْتَ مِنَ الزَّحْفِ وَ کانَ عَلَیک مِثْلُ رَمْلِ عَالِجٍ وَ زَبَدِ الْبَحْرِ ذُنُوباً غُفِرَتْ لَک؟» قَالَ: بَلَى یا رَسُولَ الله. قَالَ: «تُصَلِّی أَرْبَعَ رَکعَاتٍ إِذَا شِئْتَ إِنْ شِئْتَ کُلَّ لَیلَةٍ وَ إِنْ شِئْتَ کُلَّ یَوْمٍ وَ إِنْ شِئْتَ فَمِنْ جُمُعَةٍ إِلَى جُمُعَةٍ وَ إِنْ شِئْتَ فَمِنْ شَهْرٍ إِلَى شَهْرٍ وَ إِنْ شِئْتَ فَمِنْ سَنَةٍ إِلَى سَنَةٍ…»2
نمونه‌ی 3 (حدیث): قَالَ کمَیلُ بْنُ زِیادٍ کنْتُ جَالِساً مَعَ مَوْلَای أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه‌السلام) فِی مَسْجِدِ الْبَصْرَةِ وَ مَعَهُ جَمَاعَةٌ مِنْ أَصْحَابِهِ… فَلَمَّا انْصَرَفَ طَرَقْتُهُ لَیلًا فَقَالَ (علیه‌السلام): «مَا جَاءَ بِکَ یا کمَیلُ؟» قُلْتُ: یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ دُعَاءُ الْخَضِرِ. فَقَالَ: «اجْلِسْ یا کمَیلُ إِذَا حَفِظْتَ هَذَا الدُّعَاءَ فَادْعُ بِهِ کلَّ لَیلَةِ جُمُعَةٍ أَوْ فِی الشَّهْرِ مَرَّةً أَوْ فِی السَّنَةِ مَرَّةً أَوْ فِی عُمُرِکَ مَرَّةً تُکفَ وَ تُنْصَرَ وَ تُرْزَقَ وَ لَنْ تُعْدَمَ الْمَغْفِرَة…»3
………………………………………….
1. کافی، محدث کلینی، جلد 6، صفحه‌ی 510. ترجمه: امام کاظم (علیه‌السلام) فرمودند: شایسته نیست برای مرد که بوی خوش را در هر روز رها کند و اگر تواناییِ استفاده‌ی هر روز ندارد، یک روز در میان و اگر توانایی آن را هم ندارد، هر هفته یک‌بار عطر بزند، ولی ترک نکند.
2. من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، جلد 1، صفحه‌ی 552. ترجمه: استاد اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) به جعفر بن ابی‌طالب فرمودند: ای جعفر، آیا تو را مرحمتی ندهم؟! آیا به تو عطا نکنم؟! آیا هدیه به تو ندهم؟! آیا تو را نمازی نیاموزم که اگر آن را بخوانی و از جنگ، گریخته باشی و بر تو مانند ریگ بیابان و کف دریا گناه باشد، بخشیده شوی؟! عرض کرد: آری ای پیامبر خدا. فرمودند: چهار رکعت نماز می‌خوانی، اگر خواستی هر شب و اگر خواستی هر روز و اگر خواستی هفته‌ای یک‌بار و اگر خواستی ماهی یک‌بار و اگر خواستی سالی یک‌بار…
3. اقبال الاعمال، سید بن طاووس، جلد 3، صفحه‌ی 324. ترجمه: کمیل بن زیاد می‌گوید: در نزد امیر المؤمنین (علیه‌السلام) در مسجد بصره با جمعی از اصحاب نشسته بودیم… چون مجلس تمام شد، به دنبال آن حضرت به راه افتادم. فرمودند: چه چیزی تو را [به دنبال من] آورده؟ عرض کردم: ای امیر المؤمنین دعای خضر [را به من تعلیم فرما]. فرمودند: بنشین ای کمیل. چون این دعا را حفظ نمودی در هر شب جمعه بخوان یا در هر ماه، یک‌بار یا در هر سال، یک‌بار یا در عمرت، یک‌بار تا کفایت و یاری و روزی داده شوی و هرگز بدون آمرزش نمانی.