حاج فردوسی

نام کتاب:
نام این کتاب، «الأربعون حدیثاً فی الفضائل» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، زین الدین بن نورالدین علی بن احمد عاملی جُبَعی معروف به «شهید ثانی» (۹۶۵ ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «تَأْویلُ الْآیاتِ الظّاهرَة فی فَضائل الْعِتْرَةِ الطّاهرة» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، سید شرف الدین علی حسینی استرآبادی (940 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «جُنَّةُ الأمانِ الْواقیَة وَ جَنَّةُ الإیمانِ الباقیَة» مشهور به «مصباح کفعمی» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، تقی الدین ابراهیم بن علی کفعمی (905 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «اَلْبَلَدُ الأمین وَ الدَّرْعُ الحَصین مِنَ الْأدْعیَة وَ الْأعْمالِ وَ الأوْراد وَ الأذْکار» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، تقی الدین ابراهیم بن علی کفعمی (905 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «عَوالِی اللَّئالی العَزیزیة فی الأحادیث الدّینیة»، معروف به «عوالی اللئالی» یا «غوالی اللئالی» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، محمد بن علی بن ابراهیم إحسائی، معروف به «ابن ابی جمهور» (ح 901 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «عُدّةُ الدّاعی و نَجاحُ السّاعی» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، ابوالعباس جمال‌الدین احمد بن شمس‌الدین محمد بن فَهْد حِلّی اَسَدی (۸۴۱ ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «مَشارِقُ اَنوارِ الیَقینِ فی حَقائِقِ اَسرارِ امیرِ المؤمِنین» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، رَجَب بن محمّد بن رَجَب بُرسی (813 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «أعْلامُ الدّین فی صِفاتِ المُؤمنین» ولی مشهور به «اعلام الدین» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، حسن بن ابی الحسن دیلمی (ق 8 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «إرشادُ القُلوب إلی الصّواب المُنجی مَن عَمَل به مِن ألیم العِقاب» ولی مشهور به «ارشاد القلوب» و «ارشاد دیلمی» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، حسن بن ابی الحسن دیلمی (ق 8 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «المَزار فی کَیفیّةِ زیاراتِ النَّبیِّ و الائمّةِ علیهم‌السلام» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، ابوعبدالله شمس‌الدین محمد بن مکی بن محمد شامی عاملی جزینی مشهور به «شهید اول» یا «شیخ شهید» (۷۸۶ ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «الاربعون حدیثاً» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، ابوعبدالله شمس‌الدین محمد بن مکی بن محمد شامی عاملی جزینی مشهور به «شهید اول» یا «شیخ شهید» (۷۸۶ ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «کَشفُ الیَقینِ فی فَضائِلِ أمیرِ المؤمنین (علیه‌السلام)» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، ابومنصور جمال‌الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی معروف به «علامه حلّی» (۷۲۶ ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «مِشْکاةُ الأنْوار فی غُرَرِ الأخْبار» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، ابوالفضل علی بن حسن بن فضل طبرسی (ق 7 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «کَشْفُ الغُمَّة فی مَعْرِفَةِ الأئمّة (علیهم السلام)» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، علی بن عیسی هَکّاری، مشهور به بهاءالدین اِرْبِلی (۶۹۲ ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «الیَقین بِاختِصاصِ مولانا عَلیّ (علیه‌السلام) بِإمرَةِ المُؤمِنین» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، سید رضی الدین، علی بن موسی بن طاووس حلی (664 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، بنا بر آنچه در کتاب آمده «مُحاسِبَةُ المَلائِکةِ الکِرام، آخِرُ کُلُّ یَومٍ مِنَ الذُّنوبِ و الآثام» ولی مشهور به «مُحاسبةُ النّفس» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، سید رضی الدین، علی بن موسی بن طاووس حلی (664 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «أللُّهوف عَلی قَتْلَی الطُّفوف» یا «اَلمَلْهوف عَلی قَتْلَی الطُّفوف» و مشهور به «لُهوف» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، سید رضی الدین، علی بن موسی بن طاووس حلی (664 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «المَلاحِمُ و الفِتَن فی ظهورِ الغائبِ المُنتَظَر عجل الله فرجه» و مشهور به «الملاحم و الفتن» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، سید رضی الدین، علی بن موسی بن طاووس حلی (664 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «مُهَجُ الدّعَوات وَ مَنهَجُ العِبادات» و مشهور به «مهج الدعوات» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، سید رضی الدین، علی بن موسی بن طاووس حلی (664 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «فَلاحُ السّائل وَ نَجاحُ الْمَسائِل فی عَمَلِ الْیوم و اللَّیل» و مشهور به «فلاح السائل» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، سید رضی الدین، علی بن موسی بن طاووس حلی (664 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «جَمالُ الأُسْبوع بِکَمالِ العَمَلِ الْمَشروع» و مشهور به «جمال الاسبوع» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، سید رضی الدین، علی بن موسی بن طاووس حلی (664 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «اَلْأمان مِنْ أخْطارِ الأسْفارِ و الأزْمان»؛ ولی مشهور به «اَمانُ الاخْطار» و «الامان من الاخطار» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، سید رضی الدین، علی بن موسی بن طاووس حلی (664 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «الإقبَالُ بِالأعمَالِ الحَسَنَةِ فِیمَا یُعمَلُ مَرَّةً فِی السَّنَةِ» است ولی به «اقبال الاعمال» و «اقبال» نیز شهرت دارد.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، سید رضی الدین علی بن موسی بن طاووس حلی (664 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «تنبیه الخواطر و نزهة النواظر» است و به «مجموعه‌ی ورّام» نیز شهرت دارد.
مؤلف کتاب:
این کتاب، نوشته‌ی ورّام بن ابی‌فراس مالکی اشتری (605 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «الفضائل» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، ابوالفضل شاذان بن جبرئیل قمی، مشهور به «ابن شاذان» (ح 600 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «الأربعون حدیثاً عن أربعین شیخاً من أربعین صحابیاً فی فضائل الإمام أمیرالمؤمنین(علیه السلام)» است ولی به «الاربعون حدیثاً» مشهور است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، منتجب‌الدین، علی بن عبیدالله بن حسن بن بابویه قمی(600 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «عُمْدَةُ عُیونِ صِحاحِ الأخْبار فی مَناقبِ إمامِ الأبرار» مشهور به «العُمدَة» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، یحیی بن حسن بن حسین بن علی بن محمد بن بطریق حلی اسدی ربعی معروف به «ابن بطریق» است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «جامع الاخبار» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، تاج‌الدین محمد بن محمد بن حیدر شعیری سبزواری (ق 6 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، «مَکارِمُ الْاَخْلاق» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، ابونصر رضی الدین حسن بن فضل طبرسی (ق 6 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.

نام کتاب:
نام این کتاب، « مستطرفات السرائر» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، ابو جعفر محمد بن ادریس حلی (598 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.