حاج فردوسی

تَمَّت بِعَونِ اللهِ تَعَالی

عَن أنَسِ بنِ مَالِکٍ قَالَ: «أخبَثُ الکَسْبِ کَسْبُ الزِّمَارَةِ»
انس بن مالک گفت: پلیدترین درآمدها، درآمد نَی‌نوازی* است.
………………………………………………
دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 5، صفحه‌ی 158. (أخرجه ابن أبى الدنیا)

عَن القَاسِمِ بنِ مُحَمَّدٍ أنَّهُ سُئِلَ عَنِ الغِنَاءِ فَقَالَ: اَنْهَاکَ عَنْهُ وَ أکْرَهُهُ لَکَ. قَالَ السَّائِلُ: أ حَرَامٌ هُوَ؟ قَالَ: «اُنظُر یَا ابنَ أخِى، إذَا مَیَّزَ اللهُ الحَقَّ مِنَ البَاطِلِ فِی أیِّهِمَا یُجْعَلُ الغِنَاءُ»
از قاسم بن محمد از موسیقی پرسیده شد، گفت: تو را از آن نهی می‌کنم و برای تو خوش ندارم. پرسشگر گفت: آیا حرام است؟ گفت: ببین برادر زاده، هر گاه خدای تعالی، بین حق و باطل جدایی بیاندازد، موسیقی در کدامیک قرار داده خواهد شد؟!
………………………………………………
دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 5، صفحه‌ی 158. (أخرجه ابن أبى الدنیا و البیهقی عن الشعبى)

عَن اِبرَاهِیمِ قَالَ: «کَانُوا یَقُولُونَ: الغِنَاءُ یُنْبِتُ النِّفَاقَ فِی القَلْبِ»
ابراهیم گفت: می‌گفتند موسیقی، نِفاق* را در قلب می‌رویاند.
………………………………………………
دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 5، صفحه‌ی 158. (أخرجه ابن أبى الدنیا)

عَن اِبنِ مَسْعُودٍ قَالَ: «الغِنَاءُ یُنْبِتُ النِّفَاقَ فِی القَلْبِ کَمَا یُنْبِتُ المَاءُ الزَرْعَ»
ابن مسعود گفت: موسیقی، نِفاق* را در قلب می‌رویاند، همچنان که آب، زراعت را می‌رویاند.
………………………………………………
دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 5، صفحه‌ی 158. (أخرجه ابن أبى الدنیا و البیهقی فی سننه)

عَنْ نَافِعِ قَالَ: کُنتُ أسِیرُ مَعَ عَبْدُ اللهِ بنِ عُمَرَ فِی طَرِیقٍ فَسَمِعَ زِمَارَةَ رَاعٍ، فَوَضَعَ إصْبَعَیْهِ فِی اُذُنَیْهِ ثُمَّ عَدَلَ عَن الطَّرِیقِ فَلَمْ یَزَلْ یَقُولُ: یَا نَافِعَ أ تَسْمَعُ؟ قُلْتُ: لَا. فَأخْرَجَ إصْبَعَیْهِ مِن اُذُنَیْهِ وَ قَالَ: هَکَذَا رَأَیْتُ رَسُولَ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ) صَنَعَ.

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «لَیَکُونَنَّ مِنْ أُمَّتِی أقْوامٌ یَسْتَحِلُّونَ الحِرَّ وَ الحَریْرَ وَ الخَمْرَ وَ المَعازِفَ»
استاد اعظم (که درود و سلام خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) فرمودند: «خواهند بود از امت من اقوامی که زنا و ابریشم و شراب و آلات موسیقی* را حلال می‌شمارند»
………………………………………………
صحیح بخاری، شماره‌ی 5590، سلسلة الصحیحة، ناصر الدین آلبانی، شماره‌ی 91 که آن را صحیح شمرده است.

خَرَجَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ) مَعَ عَبْدُالرَّحمَانِ بْنِ عَوفٍ إلَی النُخَیلِ، فَإذَا اِبنُهُ إبرَاهِیمُ یَجُودُ بِنَفسِهِ، فَوَضَعَهُ فِی حِجْرِهِ فَفَاضَتْ عَینَاهُ، فَقَالَ عَبْدُالرَّحمَانُ: أ تَبْکِی وَ أنتَ تَنهَی عَنِ البُکَاءِ؟ قَالَ: «إنِّی لَمْ أنْهَ عَنِ البُکَاءِ، وَ إنَّمَا نَهَیْتُ عَنْ صَوتَیْنِ أحْمَقَیـْنِ فَاجِرَیـْنِ؛ صَوتٌ عِندَ نَغْمَةِ لَهْوٍ وَ لَعِبٍ وَ مَزَامِیرُ شَیْطَانٍ، وَ صَوتٌ عِنْدَ مُصِیبَةٍ؛ خَمْشُ وُجُوهٍ وَ شَقُّ جُیـُوبٍ»

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ):‏ إِنَّ إِبْلِیسَ عَدُوَّ اللهِ کَانَ یأْتِی الْأَنْبِیاءَ وَ یَتَحَدَّثُ إِلَیْهِمْ مِنْ لَدُنْ نُوحٍ إِلَى عِیسَى ابْنِ مَرْیمَ وَ مَا بَینَ ذَلِکَ مِنَ الْأَنْبِیاءِ غَیرَ أَنَّهُ لَمْ یَکُنْ لِأَحَدٍ أَکْثَرَ زِیارَةً وَ لَا أَشَدَّ اسْتِینَاساً مِنْهُ إِلَى یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا (عَلَیهِ‌السَّلامُ) وَ إِنَّهُ دَخَلَ عَلَیهِ ذَاتَ یَوْمٍ فَلَمَّا أَرَادَ الِإنْصِرَافَ مِنْ عِنْدِهِ، قَالَ لَهُ یَحْیَى: یَا اَبَا مُرَّةَ إِنِّی سَائِلُکَ حَاجَةً فَأَحْبَبْتُ أَنْ لَا تَرُدَّنِی عَنْهَا. فَقَالَ لَهُ: وَ لَکَ ذَلِکَ یا نَبِیَّ اللهِ، فَسَلْ‏. فَقَالَ لَهُ یَحْیَى بْنُ زَکَرِیَّا: إِنِّی أُحِبُّ تَجِیئُنِی‏ فِی صُورَتِکَ وَ خَلْقِکَ وَ تَعْرِضُ عَلَی مَصَایِدَکَ‏ الَّتِی بِهَا تُهْلِکُ النَّاسَ. قَالَ إِبْلِیسُ: سَأَلْتَنِی أَمْراً عَظِیماً ضِقْتُ بِهِ ذَرْعاً … وَ لَکِنِّی أُحِبُّ أَنْ تَخْلُوَ بِرُؤْیَتِی فَلَا یَکُونَ مَعَکَ أَحَدٌ غَیْرُکَ فَتَوَاعَدَا لِغَدٍ عِنْدَ ارْتِفَاعِ النَّهَارِ. صَدَرَ مِنْ عِنْدِهِ عَلَى ذَلِکَ فَلَمَّا کَانَ مِنَ الْغَدِ فِی تِلْکَ السَّاعَةِ تَمَثَّلَ بَیْنَ یَدَیهِ قَائِمَاً … وَ بِیَدِهِ جَرَسٌ ضَخْمٌ … قَالَ فَمَا هَذَا الْجَرَسُ بِیَدِکَ قَالَ: یَا نَبِیَّ اللهِ هَذَا مَعْدِنُ الطَّرَبِ وَ جَمَاعَاتُ أَصْوَاتِ الْمَعَازِفِ مِنْ‏ بَیْنِ‏ بَرْبَطٍ وَ طُنْبُورٍ وَ مَزَامِیرَ وَ طُبُولٍ‏ وَ دُفُوفٍ‏ وَ نَوْحٍ‏ وَ غِنَاءٍ وَ إِنَّ الْقَوْمَ یَجْتَمِعُونَ عَلَى مَحْفِلِ شَرٍّ وَ عِنْدَهُمْ بَعْضُ مَا ذَکَرْتُ مِنْ هَذِهِ الْمَعَازِفِ فَلَا یَکَادُونَ یَتَنَعَّمُونَ فِی مَجْلِسٍ وَ یَسْتَلِذُّونَ وَ یُطْرِبُونَ فَإِذَا رَأَیتُ ذَلِکَ مِنْهُمْ حَرَّکْتُ هَذَا الْجَرَسَ فَیَخْتَلِطُ ذَلِکَ الصَّوْتُ بِمَعَازِفِهِمْ فَهُنَاکَ یَزِیدُ اسْتِلْذَاذُهُمْ وَ تَطْرِیبُهُمْ فَمِنْهُمْ مَنْ إِذَا سَمِعَ هَذَا یُفَرْقِعُ أَصَابِعَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَهُزُّ رَأْسَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یُصَفِّقُ بِیَدَیْهِ فَمَا زَالَ هَذَا دَأْبُهُمْ حَتَّى أَبَرْتُهُمْ‏.

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «مَا رَفَعَ أحَدٌ صَوتَهُ بِغِنَاءٍ إلّا بَعَثَ اللهُ إلَیْهِ شَیْطَانَینِ یَجْلِسَانِ عَلَى مِنْکَبَیهِ یَضْرِبَانِ بِأعْقَابِهِمَا عَلَى صَدرِهِ حَتَّى یُمْسِکَ»

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «إنَّمَا نُهِیتُ عَن صَوتَینِ أحْمَقَیْنِ فَاجِرَیْنِ صَوتٌ عِندَ نَغمَةِ لَهْوٍ وَ لَعِبٍ وَ مَزَامِیرُ شَیْطَانٍ وَ صَوْتٌ عِندَ مُصِیبَةٍ»

عَن عَلِىِّ بنِ الحُسَینِ (عَلَیهِ‌السَّلامُ) قَالَ: «مَا قُدِّسَتْ أُمَّةٌ فِیهَا البَرْبَطُ»
امام سجاد (که سلام بر ایشان باد) فرمودند: امتی که در آن بَربَط* باشد، تقدیس نمی‌شود [یعنی پاک شمرده نمی‌شود].
………………………………………………
دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 5، صفحه‌ی 160.

عَن عَلِیٍ (عَلَیهِ‌السَّلامُ) قَالَ: «نَهَى رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ) عَن ضَربِ الدَّفِ وَ لَعْبُ الصِّنْجِ وَ صَوتُ الزِّمَارَةِ»

عَن رَبِیعةِ قَالَ سَمِعتُ رَسُولَ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ) یَقُولُ: یَکُونُ فِی آخِرِ أُمَّتِی الخَسْفُ وَ المَسْخُ وَ القَذْفُ! قَالُوا: بِمَ یَا رَسُولَ اللهِ؟ قَالَ: «بِاتِّخاذِهِمُ القَیْنَاتِ وُ شُربِهِمُ الخُمُورَ»

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): بُعِثْتُ بِکَسْرِ المَزَامِیرِ … ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): کَسْبُ المُغَنّی وَ المُغَنِّیَةِ حَرَامً، وَ کَسْبُ الزَّانِیَةِ سُحْتٌ، وَ حَقٌّ عَلَى اللهِ أن لا یَدخُلَ الجَنَّةَ بَدَناً نَبَتَ مِنَ السُّحْتِ»

عَن عَلِیٍّ (عَلَیهِ‌السَلامُ) قَالَ: نَهَى رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ) عَن المُغَنِّیاتِ وَ عَن النَّواحَاتِ وَ عَن شَرائِهِنَّ وَ عَن بَیعِهِنَّ وَ التِّجَارَةَ فِیهِنَّ، قَالَ: وَ کَسْبُهُنَّ حَرَامٌ»

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «تَمْسَخُ طَائِفَةٌ مِن أُمَّتِی قِرَدَةً وَ طَائِفَةً خَنَازِیرَ، وَ یُخْسَفُ بِطَائِفَةٍ، وَ یُرسَلُ عَلَى طَائِفَةٍ مِنْهُمُ الرِّیحُ العَقِیمُ، بِأَنَّهُم شَرِبُوا الخُمُورَ وَ لَبِسُوا الحَرِیرَ وَ اتَّخَذُوا القِیَانَ وَ ضَرَبُوا بِالدُّفُوفِ»

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «مَنْ مَاتَ وَ لَهُ قَیْنَةٌ فَلا تُصَلُّوا عَلَیهِ»

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «الغِنَاءُ وَ اللَّهْوُ یُنْبِتَانِ النِّفاقَ فِی القَلْبِ کَمَا یُنْبِتُ المَاءُ العَشَبَ»

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «مَن قَعَدَ إلَى قَیْنَةٍ یَسْتَمِعُ مِنْها صَبَّ اللهُ فِی أُذُنَیهِ الآنَکَ یَوْمَ القِیَامَةِ»

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «حُبُّ الغِنَاءِ یُنْبِتُ النِّفَاقَ فِی القَلْبِ کَمَا یُنْبِتُ المَاءُ العَشَبَ»

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «إیَّاکُمْ وَ اِستِماعُ المَعَازِفِ وَ الغِنَاءِ! فَإنَّهُمَا یُنْبِتَانِ النِّفَاقَ فِی القَلْبِ کَمَا یُنْبِتُ المَاءُ البَقْلَ»

استاد اعظم (که درود و سلام خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) فرمودند: بپرهیزید از گوش دادن به سازها و موسیقی‌، که این دو، نِفاق* را در قلب می‌رویاند، همچنان که آب، سبزی را می‌رویاند.
………………………………………………
کنز العمال، متقی هندی، جلد 15، صفحه‌ی 220.

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «مَن اِستَمَعَ إلَى صَوتِ غِنَاءٍ لَم یُؤذَنْ لَهُ أنْ یَستَمِعَ الرُّوحَانِیّینَ فِی الجَنَّةِ!» قِیلَ: وَ مَنِ الرُّوحَانِیُّونُ؟ قَالَ: «قُرّاءُ أهْلِ الجَنَّةِ»

استاد اعظم (که درود خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) فرمودند: کسی که به صدای موسیقی و آوازخوانی گوش بدهد، اجازه نخواهد یافت تا به صدای روحانی‌ها در بهشت گوش بدهد. پرسیدند: روحانی‌ها چه کسانی هستند؟ فرمودند: خوانندگان اهل بهشت.
………………………………………………
کنز العمال، متقی هندی، جلد 15، صفحه‌ی 220.

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «إذَا کَانَ یَومُ القِیَامَةِ قَالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: أیْنَ الَّذِینَ کَانُوا یُنَزِّهُونَ أسْمَاعَهُمْ وَ أبْصَارَهُمْ عَن مَزَامِیرِ الشَّیطَانِ؟ مَیِّزُوهُم، فَیُمَیَّزُونَ فِی کُثْبِ المِسْکِ وَ العَنبَرِ، ثُمَّ یَقُولُ لِلمَلَائِکَةِ: أسْمِعُوهُمْ تَسبِیحِی وَ تَمجِیدِی، فَیَسْمَعُونَ بِأصْواتٍ لَمْ یَسمَعِ السَّامِعُونَ بِمِثلِها قَطُّ»

استاد اعظم (که درود و سلام خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) فرمودند: چون روز قیامت شود، خدا(یی که با عزت و جلال باد) می‌فرماید: کجایند آنان که گوش‌ها و چشم‌هایشان را از نَی‌های* شیطان پاک نگه داشتند؟ جدایشان کنید. پس جدایشان می‌کنند و بر تپه‌هایی از مِشک* و عَنبر* قرار می‌دهند. پس به فرشتگان می‌گوید: آنان را تسبیح* و تمجید* من بشنوانید. پس صداهایی می‌شنوند که هیچگاه شنوندگان مانند آن را نشنیده‌اند.
………………………………………………
کنز العمال، متقی هندی، جلد 15، صفحه‌ی 220.

نَهَى [رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ)] عَن ضَربِ الدَّفِّ وَ لَعْبِ الصِّنْجِ وَ ضَرْبِ الزِّمارَةِ، لَسْتُ مِن دُدْ وَ لَا الدُّدُّ مِنِّی»

استاد اعظم (که درود و سلام خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) از زدن دایره* و بازی با سِنج* و نَی‌* زدن نهی کردند و فرمودند: من از لهو و لعب نیستم و لهو و لعب هم از من نیست.
………………………………………………
کنز العمال، متقی هندی، جلد 15، صفحه‌ی 219.

نَهَى [رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ)] عَن الغِنَاءِ وَ الإستِماعِ إلَى الغِناءِ، وَ عَن الغِیبَةِ وَ الإستِماعِ إلَى الغِیبَةِ»

استاد اعظم (که درود و سلام خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) از موسیقی و گوش دادن به موسیقی نهی کردند و از غیبت و گوش دادن به غیبت.
………………………………………………
کنز العمال، متقی هندی، جلد 15، صفحه‌ی 219.

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «صَوتَانِ مَلعُونَانِ فِی الدُّنیَا وَ الآخِرَةِ؛ مِزمَارٌ عِندَ نِعمَةٍ، وَ رَنّةٍ عِندَ مُصیبَةٍ»

استاد اعظم (که درود و سلام خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) فرمودند: دو صدا در دنیا و آخرت لعنت‌شده است، صدای نَی* در هنگام نعمت[هایی مثل عروسی و جشن تولّد] و صدای شیون در وقت مصیبت.
………………………………………………
کنز العمال، متقی هندی، جلد 15، صفحه‌ی 219.

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «الغِنَاءُ یُنْبِتُ النِّفَاقَ فِی القَلبِ کَمَا یُنْبِتُ المَاءُ الزَرْعَ»

استاد اعظم (که درود و سلام خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) فرمودند: موسیقی، نِفاق* را در قلب می‌رویاند،‌ همچنان که آب، زراعت را می‌رویاند.
………………………………………………
کنز العمال، متقی هندی، جلد 15، صفحه‌ی 219.

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ): «أُمِرْتُ بِهَدمِ الطَّبْلِ وَ المِزْمَارِ»

استاد اعظم (که درود و سلام خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) فرمودند: به از بین بردن طبل* و نَی* امر شده‌ام.
………………………………………………
کنز العمال، متقی هندی، جلد 15، صفحه‌ی 216.

قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ) «قَالَ إِبْلِیسُ لِرَبِّهِ تَعَالَى یَا رَبِّ قَدْ أُهْبِطَ آدَمُ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ سَیَکُونُ کُتُبٌ وَ رُسُلٌ فَمَا کُتُبُهُمْ وَ رُسُلُهُمْ؟ قَالَ: رُسُلُهُمُ الْمَلَائِکَةُ وَ النَّبِیُّونَ وَ کُتُبُهُمُ التَّوْرَاةُ وَ الْإِنْجِیلُ وَ الزَّبُورُ وَ الْفُرْقَانُ. قَالَ: فَمَا کِتَابِی؟ قَالَ: کِتَابُکَ الْوَشْمُ وَ قِرَاءَتُکَ الشِّعْرُ وَ رُسُلُکَ الْکَهَنَةُ وَ طَعَامُکَ مَا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللهِ عَلَیهِ وَ شَرَابُکَ کُلُّ مُسْکِرٍ وَ صِدْقُکَ الْکَذِبُ وَ بَیتُکَ الْحَمَّامُ وَ مَصَایِدُکَ النِّسَاءُ وَ مُؤَذِّنُکَ الْمِزْمَارُ وَ مَسْجِدُکَ الْأَسْوَاقُ»

استاد اعظم (که درود و سلام خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) فرمودند: ابلیس به پروردگار تعالی گفت: ای پروردگار، آدم فرود آمد و می‌دانم که [برای او و فرزندانش] کتاب‌ها و پیامبران خواهد بود، پس کتاب‌ها و پیامبران برای انسان‌ها چه چیزهایی خواهد بود؟ خدای تعالی فرمود: پیام‌رسانان‌شان فرشتگان و انبیاء و کتاب‌هایشان، تورات و انجیل و زبور و قرآن خواهد بود. گفت: پس کتاب من چیست؟ فرمود: کتاب تو خالکوبی [بدن‌ها] است و قرائت تو شعر، و پیام‌آورندگانت کاهنان* و خوراکت آنچه یاد خدا بر آن بُرده نشده باشد و نوشیدنی‌ات، هر مست‌کننده و راستی تو، دروغگویی و خانه‌ات حمام و دام‌هایت، زنان و اذان‌گویت، نَی* و مسجدت، بازار است.
………………………………………………
دّر المنثور، سیوطی، جلد 1، صفحه‌ی 63؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد 60، صفحه‌ی 281، باب 3: إبلیس و قصصه.