حاج فردوسی

«وَ لَعَذَابُ الآخِرَةِ أَخْزَی وَ هُمْ لَا ینصَرُونَ»

«و قطعاً عذاب آخرت رسواکننده‏‌تر [و سخت‌تر از عذاب دنیا] است و آنان [برای نجات از آن عذاب‌ها] یاری نخواهند شد»

[سوره‌ی فصلت، آیه‌ی 16]

«إِذِ الأَغْلَالُ فِی أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلَاسِلُ یسْحَبُونَ * فِی الحَمِیمِ ثُمَّ فِی النَّارِ یُسْجَرُونَ * ثُمَّ قِیلَ لَـهُم أَینَ مَا کنتُمْ تُشْرِکونَ * مِن دُونِ اللهِ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَل لَّمْ نَکن نَّدْعُو مِن قَبْلُ شَیئًا کذَلِک یضِلُّ اللهُ الکافِرِینَ * ذَلِکم بِمَا کنتُمْ تَفْرَحُونَ فِی الأَرْضِ بِغَیرِ الحَقِّ وَبِمَا کنتُمْ تَمْرَحُونَ * ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَی المُتَکبِّرِینَ»

«هنگامی که غل‌ها در گردن‌هایشان [افتاده] و [با] زنجیرها کشانیده می‌‏شوند. در میان جوشاب [و] آنگاه در آتش، برافروخته می‏‌شوند. آنگاه به آنان گفته می‏‌شود آنچه را در برابر خدا [با او] شریک می‏‌ساختید، کجایند؟! می‏‌گویند: گمشان کردیم؛ بلکه پیشتر [هم] ما چیزی را نمی‏‌خواندیم. این گونه خدا کافران را بی‌‏راه می‏‌گذارد. این [عقوبت] به سبب آن است که در زمین به ناروا شادی و سرمستی می‏‌کردید و بدان سبب است که [به خود] می‏‌نازیدید. [اکنون] از درهای دوزخ درآیید [و] در آن جاودان [بمانید]. چه بد است جای سرکشان»

[سوره‌ی غافر، آیات 71 تا 76]

«إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ»

«در حقیقت، کسانی که از پرستش من کبر می‏‌ورزند به زودی خوار [شده و ذلیلانه] در [عذاب‌های هولناک] دوزخ درمی‏‌آیند»

[سوره‌ی غافر، آیه‌ی 60]

«وَإِذْ یتَحَاجُّونَ فِی النَّارِ فَیقُولُ الضُّعَفَاء لِلَّذِینَ اسْتَکبَرُوا إِنَّا کنَّا لَکمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا نَصِیبًا مِّنَ النَّارِ * قَالَ الَّذِینَ اسْتَکبَرُوا إِنَّا کلٌّ فِیهَا إِنَّ اللهَ قَدْ حَکمَ بَینَ العِبَادِ * وَقَالَ الَّذِینَ فِی النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّکمْ یُخَفِّفْ عَنَّا یَوْمًا مِّنَ العَذَابِ * قَالُوا أَوَلَمْ تَک تَأْتِیکمْ رُسُلُکم بِالبَینَاتِ قَالُوا بَلَی قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاء الکافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ»

«و آنگاه که [دوزخیان] در آتش، شروع به آوردن حجت می‏کنند، زیردستان به کسانی که گردنکش بودند می‏گویند: ما [در دنیا] پیرو شما بودیم؛ پس آیا می‏توانید پاره‌‏ای از این آتش را از ما دفع کنید؟ کسانی که [در دنیا] گردنکشی می‏‌کردند، می‏گویند: [ما نیز همچون شما گرفتاریم و اکنون] همه‌ی ما در آن هستیم. خداست که میان بندگان [خود] داوری کرده است. و کسانی که در آتشند به نگهبانان جهنم می‏گویند: پروردگارتان را بخوانید [و از او بخواهید] تا یک روز از این عذاب را به ما تخفیف دهد. می‏گویند: مگر پیامبرانتان [در دنیا، برای نجات از این عذاب سخت] دلایل روشن به سوی شما نیاوردند؟! می‏گویند: چرا [آوردند]. [نگهبانان آتش] می‏گویند: پس [خدای خود را برای نجات از این عذاب] بخوانید و [آنان با ناله و زاری، دعا می‌کنند ولی] دعای کافران [هیچگاه شنیده نمی‌شود و] جز در بیراهه نیست».

[سوره‌ی غافر، آیات 47 تا 50]

«وَ کذَلِک حَقَّتْ کلِمَتُ رَبِّک عَلَی الَّذِینَ کفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ»

«و بدین گونه فرمان پروردگارت درباره‌ی کسانی که کفر ورزیده بودند به حقیقت پیوست که ایشان همدمان آتش خواهند بود»

[سوره‌ی غافر، آیه‌ی 6]

«وَ سِیقَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلَی جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتَّی إِذَا جَاؤُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَ قَالَ لَـهُم خَزَنَتُهَا أَلَمْ یأْتِکمْ رُسُلٌ مِّنکمْ یتْلُونَ عَلَیکمْ آیاتِ رَبِّکُمْ وَ یُنذِرُونَکمْ لِقَاءَ یَوْمِکمْ هَذَا قَالُوا بَلَی وَ لَکنْ حَقَّتْ کَلِمَةُ العَذَابِ عَلَی الکافِرِینَ * قِیلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَی المُتَکبِّرِینَ»

«و کسانی که کافر شده‏‌اند گروه گروه به سوی جهنم رانده شوند تا چون بدان رسند درهای آن [به رویشان] گشوده گردد و نگهبانانش [با خشم فراوان] به آنان گویند: مگر فرستادگانی از خودتان بر شما نیامدند که آیات پروردگارتان را بر شما بخوانند و به دیدار چنین روزی شما را هشدار دهند؟! [آن ناسپاسان] گویند: چرا [آمد] ولی [این اقرار کردن فایده‌ای برایشان ندارد و] فرمان عذاب بر کافران واجب آمد. و گفته شود از درهای دوزخ درآیید. جاودانه در آن بمانید. وه چه بد [جایی] است جای سرکشان».

[سوره‌ی زمر، آیات 71 و 72]

«وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا مَا فِی الأَرْضِ جَمِیعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِن سُوءِ العَذَابِ یوْمَ القِیامَةِ وَبَدَا لَـهُم مِّنَ اللهِ مَا لَمْ یکونُوا یحْتَسِبُونَ * وَ بَدَا لَـهُم سَیئَاتُ مَا کسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُون»

«و اگر آنچه در زمین است، ‏یکسره برای کسانی که ظلم کرده‌اند باشد و نظیرش [نیز] با آن باشد، قطعاً [همه‌ی] آن را برای رهایی خودشان از سختی عذاب روز قیامت ‏خواهند داد و آنچه تصور[ش را] نمی‏‌کردند از جانب خدا بر ایشان آشکار می‏‌گردد. و [نتیجه‌ی] گناهانی که مرتکب شده‏‌اند برایشان ظاهر می‏‌شود و آنچه را که بدان ریشخند می‏‌کردند آن‌‌ها را فرا می‏‌گیرد».

[سوره‌ی زمر، آیات 47 و 48]

«قُلْ إِنَّ الخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یَوْمَ القِیامَةِ أَلَا ذَلِک هُوَ الخُسْرَانُ المُبِینُ * لَـهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذَلِک یُخَوِّفُ اللهُ بِهِ عِبَادَهُ یا عِبَادِ فَاتَّقُونِ»

«[ای رسول ما به اینان] بگو: زیانکاران در حقیقت کسانی‏اند که به خود و کسانشان در روز قیامت زیان رسانده‏‌اند. آری، این همان خسران آشکار است. آن‌‌ها از بالای سرشان چترهایی از آتش خواهند داشت و از زیر پایشان [نیز] طبق‏ه‌ایی [آتشین است]. این [کیفری] است که خدا بندگانش را به آن بیم می‏‌دهد. [و می‌فرماید:] ای بندگان من، از من بترسید».

[سوره‌ی زمر، آیات 15 و 16]

«هَذَا وَإِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ * جَهَنَّمَ یصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ المِهَادُ * هَذَا فَلْیذُوقُوهُ حَمِیمٌ وَغَسَّاقٌ * وَآخَرُ مِن شَکلِهِ أَزْوَاجٌ * هَذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَکمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُوا النَّارِ * قَالُوا بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًا بِکمْ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ القَرَارُ * قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِی النَّارِ * وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَی رِجَالًا کنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الأَشْرَارِ * أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِیا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الأَبْصَارُ * إِنَّ ذَلِک لَـحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ»

«این است [حال بهشتیان] و [اما] برای طغیانگران واقعاً بد فرجامی است. به جهنم درمی‏‌آیند و چه بد آرامگاهی است. این جوشاب و چرکاب است باید آن را بچشند. و از همین گونه انواع دیگر [عذابها]. اینها گروهی‌اند که با شما به اجبار [در آتش] درمی‏‌آیند. بدا به حال آن‌‌ها زیرا آنان داخل آتش می‏‌شوند. [به رؤسای خود] می‏‌گویند: بلکه بر خود شما خوش مباد این [عذاب] را. شما خود برای ما از پیش فراهم آوردید و چه بد قرارگاهی است. می‏‌گویند: پروردگارا هر کس این [عذاب] را از پیش برای ما فراهم آورده عذاب او را در آتش دو چندان کن. و می‏‌گویند: ما را چه شده است که مردانی را که ما آنان را از [زمره‌ی] اشرار می‏‌شمردیم، نمی‌‏بینیم؟! آیا آنان را [در دنیا] به ریشخند می‏‌گرفتیم یا چشم‌ها[ی ما] بر آن‌‌ها نمی‏‌افتد. این مجادله‌ی اهل آتش قطعاً راست است».

[سوره‌ی ص، آیات 55 تا 64]

«فَوَیلٌ لِلَّذِینَ کفَرُوا مِنَ النَّارِ»

«پس وای بر کسانی که کافر شده‌‏اند از [سختی آن] آتش [هولناک]»

[سوره‌ی ص، آیه‌ی 27]

«إِنَّ الَّذِینَ یُضِلُّونَ عَن سَبِیلِ اللهِ لَـهُم عَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا نَسُوا یَوْمَ الحِسَابِ»

«در حقیقت کسانی که از راه خدا به در می‌‏روند به [سزای] آنکه روز حساب را فراموش کرده‌‏اند عذابی سخت‏ خواهند داشت».

[سوره‌ی ص، آیه‌ی 26]

«أَ ذَلِک خَیرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ * إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِینَ * إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الجَحِیمِ * طَلْعُهَا کأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّیاطِینِ * فَإِنَّهُمْ لَآکلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا البُطُونَ * ثُمَّ إِنَّ لَـهُم عَلَیهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِیمٍ * ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَی الجَحِیمِ»

«آیا از نظر پذیرایی این [بهشتی که گفتیم] بهتر است‏ یا درخت زقوم؟! در حقیقت ما آن را برای ستمگران [مایه‌ی آزمایش و] عذابی گردانیدیم. آن درختی است که از قعر آتش سوزان می‏‌روید. میوه‏‌اش گویی چون سرهای شیاطین است. پس [دوزخیان] حتماً از آن می‌‏خورند و شکم‌ها را از آن پر می‏‌کنند. سپس ایشان را بر سر آن آمیخته‌ای از آب جوشان است. آنگاه بازگشتشان بی‏گمان به سوی دوزخ است».

[سوره‌ی صافات، آیات 62 تا 68]

«هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی کنتُمْ تُوعَدُونَ * اصْلَوْهَا الیوْمَ بِمَا کنتُمْ تَکفُرُونَ * الیوْمَ نَخْتِمُ عَلَی أَفْوَاهِهِمْ وَ تُکلِّمُنَا أَیدِیهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا کانُوا یکسِبُونَ»

«این است جهنمی که به شما وعده داده می‌‏شد. به [جرم] آنکه کفر می‏‌ورزیدید اکنون در آن درآیید. امروز بر دهـان‌های آنان مُهر می‏‌نهیم و دست‌هایشان با ما سخن می‏‌گویند و پاهایشان بدان‌چه فراهم می‏‌ساختند گواهی می‏‌دهند».

[سوره‌ی یس، آیات 63 تا 65]

«وَ الَّذِینَ کفَرُوا لَـهُم نَارُ جَهَنَّمَ لَا یقْضَی عَلَیهِمْ فَیمُوتُوا وَ لَا یُخَفَّفُ عَنْهُم مِّنْ عَذَابِهَا کذَلِک نَجْزِی کلَّ کفُورٍ * وَ هُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیرَ الَّذِی کنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْکم مَّا یتَذَکرُ فِیهِ مَن تَذَکرَ وَ جَاءکمُ النَّذِیرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِن نَّصِیرٍ»

«و[لی] کسانی که کافر شده‏‌اند آتش جهنم برای آنان خواهد بود. حکم به مرگ بر ایشان [جاری] نمی‏‌شود تا بمیرند [و خلاص شوند] و نه عذاب آن از ایشان کاسته شود. [آری] هر ناسپاسی را چنین کیفر می‏‌دهیم. و آنان در آنجا فریاد برمی‏‌آورند: پروردگارا ما را بیرون بیاور تا غیر از آنچه می‏‌کردیم، کار شایسته کنیم. [ولی افسوس که به آنان گفته می‌شود:] مگر شما را [آن قدر] عمر دراز ندادیم که هر کس که باید در آن عبرت گیرد، عبرت می‌گرفت و [آیا] برای شما هشداردهنده [یعنی پیامبر] نیامد؟! پس [این عذاب دردناک را برای همیشه] بچشید که برای ستمگران، یاوری نیست»

[سوره‌ی فاطر، آیات 36 و 37]

«یَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ یقُولُونَ یا لَیتَنَا أَطَعْنَا اللهَ وَ أَطَعْنَا الرَّسُولَا * وَ قَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَ کُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا * رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَینِ مِنَ العَذَابِ وَ العَنْهُمْ لَعْنًا کبِیرًا»

«روزی که چهره‏‌هایشان را در آتش زیر و رو می‏‌کنند، می‏‌گویند: ای کاش ما خدا را فرمان می‏‌بردیم و پیامبر را اطاعت می‏‌کردیم. و می‏‌گویند: پروردگارا ما رؤسا و بزرگتران خویش را اطاعت کردیم و ما را از راه به در کردند. پروردگارا آنان را دو چندان عذاب ده و لعنتشان کن، لعنتی بزرگ»

[سوره‌ی احزاب، آیات 66 تا 68]

«وَأَمَّا الَّذِینَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ کُلَّمَا أَرَادُوا أَن یَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِیدُوا فِیهَا وَ قِیلَ لَـهُم ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِی کنتُم بِهِ تُکذِّبُونَ»

«و اما کسانی که نافرمانی کرده‏‌اند پس جایگاهشان آتش است هر بار که بخواهند از آن بیرون بیایند در آن بازگردانیده می‏‌شوند و به آنان گفته می‏‌شود عذاب آن آتشی را که دروغش می‏‌پنداشتید [و سبکش می‌شمردید،] بچشید»

[سوره‌ی سجده، آیه‌ی 20]

«وَ مَن جَاءَ بِالسَّیئَةِ فَکُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کنتُمْ تَعْمَلُونَ»

«و هر کس بدی به میان آورد به رو در آتش [دوزخ] سرنگون شوند. [آنگاه ندا می‌رسد:] آیا جز آنچه می‏‌کردید سزا داده می‌‏شوید؟!»

[سوره‌ی نمل، آیه‌ی 90]

«الَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا کانَ غَرَامًا * إِنَّهَا سَاءَتْ مُسْتَقَرًّا وَ مُقَامًا»

«[بندگان خدای رحمان] کسانی‏ هستند که می‏‌گویند: پروردگارا عذاب جهنم را از ما بازگردان که عذابش سخت و دایمی است. و در حقیقت، آن بد قرارگاه و جایگاهی است»

[سوره‌ی فرقان، آیات 65 و 66]

«الَّذِینَ یُحْشَرُونَ عَلَی وُجُوهِهِمْ إِلَی جَهَنَّمَ أُوْلَئِک شَرٌّ مَّکانًا وَأَضَلُّ سَبِیلًا»

«کسانی که به رو درافتاده به سوی جهنم رانده می‏‌شوند، آنان بدترین جای و گم‏ترین راه را دارند».

[سوره‌ی فرقان، آیه‌ی 34]

«إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّکانٍ بَعِیدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَیظًا وَزَفِیرًا * وَإِذَا اُلقُوا مِنْهَا مَکانًا ضَیقًا مُقَرَّنِینَ دَعَوْا هُنَالِک ثُبُورًا * لَا تَدْعُوا الیوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا کثِیرًا»

«چون [دوزخ] از فاصله‏‌ای دور آنان را ببیند [برافروخته می‌شود و] خشم و خروشی [هولناک] از آن می‏‌شنوند. و چون آنان را در مکانی تنگ از آن، به زنجیر کشیده، بیندازند، آنجاست که [از شدت فشار،] مرگ [خود] را می‏‌خواهند. [ولی ندا می‌رسد:] امروز یک بار هلاک [خود] را مخواهید و [بلکه بسیار] بسیار هلاک [خود] را بخواهید [ولی هیچ سودی به حالتان نخواهد داشت]».

[سوره‌ی فرقان، آیات 12 تا 14]

«وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَئِک الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِی جَهَنَّمَ خَالِدُونَ * تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِیهَا کالِحُونَ»

«و کسانی که کفّه‌ی میزان [اعمال]شان سبک باشد آنان به خویشتن زیان زده [و] همیشه در جهنم می‏‌مانند. آتش، چهره‌ی آن‌‌ها را می‏‌سوزاند و آنان در آنجا ترش‏رویند»

[سوره‌ی مؤمنون، آیات 103 و 104]

«فَالَّذِینَ کفَرُوا قُطِّعَتْ لَـهُم ثِیابٌ مِّن نَّارٍ یصَبُّ مِن فَوْقِ رُؤُوسِهِمُ الحَمِیمُ * یصْهَرُ بِهِ مَا فِی بُطُونِهِمْ وَالجُلُودُ * وَ لـَهُم مَّقَامِعُ مِنْ حَدِیدٍ * کلَّمَا أَرَادُوا أَن یخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِیدُوا فِیهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الحَرِیقِ»

«و کسانی که کفر ورزیدند جامه‏‌هایی از آتش برایشان بریده شده است [و] از بالای سرشان آب جوشان ریخته می‏‌شود. آنچه در شکم آنهاست با پوست [بدن]شان بدان گداخته می‏‌گردد. و برای [وارد کردن ضربت بر سرِ] آنان، گرزهایی آهنین [آماده] است. هر بار بخواهند از [شدت] غم از آن بیرون روند در آن [آتش سوزنده] باز گردانیده می‏‌شوند [که ‌هان] بچشید عذاب آتش سوزان را».

[سوره‌ی حج، آیات 19 تا 22]

«إِنَّکمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ * لَوْ کانَ هَؤُلَاءِ آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا وَکلٌّ فِیهَا خَالِدُونَ * لَـهُم فِیهَا زَفِیرٌ وَهُمْ فِیهَا لَا یَسْمَعُونَ»

«برای آن [گناهکار]ها در آنجا [یعنی جهنم،] ناله‏‌ای زار است و در آنجا [چیزی از رحمت و خوبی] نمی‌‏شنوند»

[سوره‌ی انبیاء، آیات 98 تا 100]

«لَوْ یعْلَمُ الَّذِینَ کفَرُوا حِینَ لَا یَکفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ»

«کاش آنان که کافر شده‏‌اند می‏‌دانستند آنگاه که آتش را نه از چهره‌‏های خود و نه از پشتشان بازنمی‏‌توانند داشت و خود مورد حمایت قرار نمی‏‌گیرند [چه حالی خواهند داشت]»

[سوره‌ی انبیاء، آیه‌ی 39]

«إِنَّهُ مَن یأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا یمُوتُ فِیهَا وَ لَا یحْیی»

«در حقیقت هر که به نزد پروردگارش گنهکار رود، جهنم برای اوست. در آن [به حالت سختی گرفتار خواهد بود که] نه می‌‏میرد و نه زندگی می‏‌یابد»

[سوره‌ی طه، آیه‌ی 74]

«وَ نَسُوقُ المُجْرِمِینَ إِلَی جَهَنَّمَ وِرْدًا»

«و مجرمان را با حال تشنگی به سوی دوزخ می‌رانیم»

[سوره‌ی مریم، آیه‌ی 86]

«فَوَرَبِّک لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّیاطِینَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِیاً * ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن کلِّ شِیعَةٍ أَیهُمْ أَشَدُّ عَلَی الرَّحْمَنِ عِتِیاً * ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِینَ هُمْ أَوْلَی بِهَا صِلِیاً * وَإِن مِّنکمْ إِلَّا وَارِدُهَا کانَ عَلَی رَبِّک حَتْمًا مَّقْضِیاً * ثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِینَ فِیهَا جِثِیاً»

«پس به پروردگارت سوگند که آن‌‌ها را با شیاطین محشور خواهیم ساخت‏. سپس در حالی که به زانو درآمده‏اند آنان را گرداگرد دوزخ حاضر خواهیم کرد. آنگاه از هر دسته‌‏ای کسانی از آنان را که بر [خدای] رحمان سرکش‌‏تر بوده‏‌اند بیرون خواهیم کشید. پس از آن به کسانی که برای درآمدن به [جهنم] سزاوارترند، خود داناتریم. و هیچ کس از شما نیست مگر [اینکه] در آن وارد می‏‌گردد این [امر] همواره بر پروردگارت حکمی قطعی است. آنگاه کسانی را که پرهیزکار بوده‌‏اند می‏‌رهانیم و ستمگران را به زانو درافتاده در [دوزخ] رها می‏‌کنیم»

[سوره‌ی مریم، آیات 68 تا 72]

«وَ رَأَی المُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَ لَمْ یجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا»

«و [یاد کن روزی را که] گناهکاران آتش [دوزخ] را می‏‌بینند و درمی‌‏یابند که در آن خواهند افتاد و از آن راه گریزی نیابند [چه حالی خواهند داشت؟!]»

[سوره‌ی کهف، آیات 52 و 53]

«وَ مَن یضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَـهُم أَوْلِیاءَ مِن دُونِهِ وَنَحْشُرُهُمْ یوْمَ القِیامَةِ عَلَی وُجُوهِهِمْ عُمْیاً وَبُکمًا وَصُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ کلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِیرًا»

«و هر که را [خدا] بی‌راه گذارد، در برابر او برای آنان هرگز دوستانی نیابی و روز قیامت آن‌‌ها را کور و لال و کر [در حالی که] به صورت، درافتاده برخواهیم انگیخت. جایگاهشان دوزخ است. هر بار که آتش آن فرو نشیند، شراره‏ای [تازه] برایشان می‌‏افزاییم»

[سوره‌ی اسراء، آیه‌ی 97]

«وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْکافِرِینَ حَصِیرًا»

«و دوزخ را برای ناسپاسان، زندان قرار دادیم».

[سوره‌ی اسراء، آیه‌ی 8]