سؤال: آیا می‌توانیم به جای التماس دعا، به دعاهای موجود در کتب ادعیه مانند مفاتیح الجنان رجوع کنیم؟
جواب: گر چه خواندن دعاهای مأثوره، مانند آنچه در کتاب‌های دعای معتبر آمده، بسیار خوب و سفارش‌شده است؛ ولی نمی‌تواند جای دعا کردن و التماس دعا دادن برای رسیدن به حاجت خاص را بگیرد. زیرا بخشی از دعاهای مأثوره، «مناجات» و بخشی، دعاهای کلی و استغفار است.
کتاب‌های معتبر ادعیه فراوانند که بعضی از آنها همچون مصباح المتهجد شیخ طوسی، اقبال الاعمال سید بن طاووس، بلد الامین کفعمی و مفاتیح الجنان محدث قمی، شهرت بیشتری دارند.
دعاهایی که بیشتر، جنبه‌ی مناجات یا درخواست‌های کلی و اخروی دارد، فراوان است، مانند مناجات خمس عشر، مناجات شعبانیه، صلوات شعبانیه، دعای مجیر، دعای مشلول و دعای یستشیر.
این مطلب، یعنی مقایسه‌ی «التماس دعا» با «خواندن دعا» فقط مخصوص دعاهای معتبر است؛ اما هیچوقت نمی‌توان بین «دعاهای غیرمعتبر» و «التماس دعا» مقایسه نمود. دعاهای غیرمعتبر، دعاهایی هستند که از منبع وحی صادر نشده و توسط دعانویسان یا در بهترین حالت، توسط علمای اسلام تدوین و نگارش شده است. انقطاع چنین دعاهایی از منبع وحی، تأثیر منفی زیادی بر نورانیت آن دارد و در موارد متعدد، موجب ایجاد اختلال و دردسرهایی برای خواننده‌اش شده است.
دعاهای غیرمعتبر که منقطع از منبع وحیانی هستند، بسیارند ولی مشهورترین آنها، عبارتند از: دعای معراج، دعای عکاشه، دعای نادعلی کبیر، دعای هفت هیکل، دعای شش قفل. استفاده از دعاهای جعلی، نه تنها موجب نورانیت نمی‌شود، بلکه در موارد بسیار، موجب ایجاد ظلمت نیز می‌گردد.