حاج فردوسی

سؤال: درآمد حاصل از التماس دعای اینترنتی، در چه مواردی مصرف می‌شود؟

جواب: درآمد حاصل از ثبت التماس دعای اینترنتی در کمک به نیازمندان متدیّن آبرومند جامعه مصرف می‌شود.

افراد زیادی در جامعه هستند که بر اثر شرایط نابسامان اقتصادی، دچار تنگدستی و کمبود در جهات مالی زندگی‌شان هستند. کمک به این افراد، از محل درآمد حاصل از التماس دعای اینترنتی است.
البته باید توجه داشت که این کمک‌های مالی، چه در قالب بسته‌های حمایتی و سبد کالا و چه به صورت واریز به کارت بانکی نیازمندان، فقط شامل افرادی می‌شود که علاوه بر فقر مالی، «دین‌دار» و «آبرومند» باشند.
فقرای زیادی را می‌بینیم که با ظاهری کثیف و ژولیده، دست گدایی به سوی عابران دراز می‌کنند. این افراد، در حقیقت آبروی خود را به حراج می‌گذارند و «فقیر آبرومند» محسوب نمی‌شوند.
همچنین فقرایی را می‌شناسیم که اهل تقوا و طهارت نیستند تا جایی که به ابتدایی‌ترین دستورات دین، مانند نماز و روزه پایبند نبوده و برعکس، دچار گناهان کبیره‌ای مانند شراب و دزدی هستند.
پس وجوهاتی که برای التماس دعای اینترنتی پرداخت می‌شود، به فقرایی می‌رسد که علاوه بر فقر مالی، آبرومند باشند و کاسه‌ی گدایی به دست نگیرند و نیز اهل تقوا باشند و این مبالغ را در حرام و معصیت پروردگار جهانیان مصرف نکنند.
روشن است که صدقه دادن به چنین افرادی، مایه‌ی باز شدن درهای رحمت الهی و وسیع شدن مجرای دریافت استجابت است. در نقطه‌ی مقابل، صدقه دادن به گدایان بی‌آبرو که اظهار ناداری می‌کنند و فقرایی که اهل معصیت هستند، اثر لازم را نداشته و چنان که باید و شاید، درخت رحمت پروردگار مهربان را برای فرو ریزاندن میوه‌های استجابت، تکان نمی‌دهد.
نیازمندان آبرومند و متدیّن، از طریق افراد مورد اعتماد و باتقوا، شناسایی و معرفی می‌گردند. شناسایی فقرای آبرومند و باتقوا، موجب می‌شود مبالغ حاصل از التماس دعای اینترنتی، به بهترین وجهی مصرف شده و بیشترین بازدهی را داشته باشد.
در مقابل این روش، مؤسسات خیریه هستند که معمولاً در شناسایی فقرا، ملاک «تقوا» و «آبرومندی» را مراعات نمی‌کنند و هر کسی که بتواند فقیر بودنش را اثبات کند، مورد حمایت آنان قرار می‌گیرد.
به تجربه دریافته‌ایم فقرایی که به مؤسسات خیریه مراجعه می‌کنند، فقرایی نیستند که کمک مالی به آنان، گره‌های بزرگ ملکوتی را باز کرده و راه دریافت استجابت را هموار سازد.