حاج فردوسی

«إِنَّ الَّذِینَ یُضِلُّونَ عَن سَبِیلِ اللهِ لَـهُم عَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا نَسُوا یَوْمَ الحِسَابِ»

«در حقیقت کسانی که از راه خدا به در می‌‏روند به [سزای] آنکه روز حساب را فراموش کرده‌‏اند عذابی سخت‏ خواهند داشت».

[سوره‌ی ص، آیه‌ی 26]

«أَ ذَلِک خَیرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ * إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِینَ * إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الجَحِیمِ * طَلْعُهَا کأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّیاطِینِ * فَإِنَّهُمْ لَآکلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا البُطُونَ * ثُمَّ إِنَّ لَـهُم عَلَیهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِیمٍ * ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَی الجَحِیمِ»

«آیا از نظر پذیرایی این [بهشتی که گفتیم] بهتر است‏ یا درخت زقوم؟! در حقیقت ما آن را برای ستمگران [مایه‌ی آزمایش و] عذابی گردانیدیم. آن درختی است که از قعر آتش سوزان می‏‌روید. میوه‏‌اش گویی چون سرهای شیاطین است. پس [دوزخیان] حتماً از آن می‌‏خورند و شکم‌ها را از آن پر می‏‌کنند. سپس ایشان را بر سر آن آمیخته‌ای از آب جوشان است. آنگاه بازگشتشان بی‏گمان به سوی دوزخ است».

[سوره‌ی صافات، آیات 62 تا 68]

«هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی کنتُمْ تُوعَدُونَ * اصْلَوْهَا الیوْمَ بِمَا کنتُمْ تَکفُرُونَ * الیوْمَ نَخْتِمُ عَلَی أَفْوَاهِهِمْ وَ تُکلِّمُنَا أَیدِیهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا کانُوا یکسِبُونَ»

«این است جهنمی که به شما وعده داده می‌‏شد. به [جرم] آنکه کفر می‏‌ورزیدید اکنون در آن درآیید. امروز بر دهـان‌های آنان مُهر می‏‌نهیم و دست‌هایشان با ما سخن می‏‌گویند و پاهایشان بدان‌چه فراهم می‏‌ساختند گواهی می‏‌دهند».

[سوره‌ی یس، آیات 63 تا 65]

«وَ الَّذِینَ کفَرُوا لَـهُم نَارُ جَهَنَّمَ لَا یقْضَی عَلَیهِمْ فَیمُوتُوا وَ لَا یُخَفَّفُ عَنْهُم مِّنْ عَذَابِهَا کذَلِک نَجْزِی کلَّ کفُورٍ * وَ هُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیرَ الَّذِی کنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْکم مَّا یتَذَکرُ فِیهِ مَن تَذَکرَ وَ جَاءکمُ النَّذِیرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِن نَّصِیرٍ»

«و[لی] کسانی که کافر شده‏‌اند آتش جهنم برای آنان خواهد بود. حکم به مرگ بر ایشان [جاری] نمی‏‌شود تا بمیرند [و خلاص شوند] و نه عذاب آن از ایشان کاسته شود. [آری] هر ناسپاسی را چنین کیفر می‏‌دهیم. و آنان در آنجا فریاد برمی‏‌آورند: پروردگارا ما را بیرون بیاور تا غیر از آنچه می‏‌کردیم، کار شایسته کنیم. [ولی افسوس که به آنان گفته می‌شود:] مگر شما را [آن قدر] عمر دراز ندادیم که هر کس که باید در آن عبرت گیرد، عبرت می‌گرفت و [آیا] برای شما هشداردهنده [یعنی پیامبر] نیامد؟! پس [این عذاب دردناک را برای همیشه] بچشید که برای ستمگران، یاوری نیست»

[سوره‌ی فاطر، آیات 36 و 37]

«یَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ یقُولُونَ یا لَیتَنَا أَطَعْنَا اللهَ وَ أَطَعْنَا الرَّسُولَا * وَ قَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَ کُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا * رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَینِ مِنَ العَذَابِ وَ العَنْهُمْ لَعْنًا کبِیرًا»

«روزی که چهره‏‌هایشان را در آتش زیر و رو می‏‌کنند، می‏‌گویند: ای کاش ما خدا را فرمان می‏‌بردیم و پیامبر را اطاعت می‏‌کردیم. و می‏‌گویند: پروردگارا ما رؤسا و بزرگتران خویش را اطاعت کردیم و ما را از راه به در کردند. پروردگارا آنان را دو چندان عذاب ده و لعنتشان کن، لعنتی بزرگ»

[سوره‌ی احزاب، آیات 66 تا 68]

«وَأَمَّا الَّذِینَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ کُلَّمَا أَرَادُوا أَن یَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِیدُوا فِیهَا وَ قِیلَ لَـهُم ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِی کنتُم بِهِ تُکذِّبُونَ»

«و اما کسانی که نافرمانی کرده‏‌اند پس جایگاهشان آتش است هر بار که بخواهند از آن بیرون بیایند در آن بازگردانیده می‏‌شوند و به آنان گفته می‏‌شود عذاب آن آتشی را که دروغش می‏‌پنداشتید [و سبکش می‌شمردید،] بچشید»

[سوره‌ی سجده، آیه‌ی 20]

«وَ مَن جَاءَ بِالسَّیئَةِ فَکُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کنتُمْ تَعْمَلُونَ»

«و هر کس بدی به میان آورد به رو در آتش [دوزخ] سرنگون شوند. [آنگاه ندا می‌رسد:] آیا جز آنچه می‏‌کردید سزا داده می‌‏شوید؟!»

[سوره‌ی نمل، آیه‌ی 90]

«الَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا کانَ غَرَامًا * إِنَّهَا سَاءَتْ مُسْتَقَرًّا وَ مُقَامًا»

«[بندگان خدای رحمان] کسانی‏ هستند که می‏‌گویند: پروردگارا عذاب جهنم را از ما بازگردان که عذابش سخت و دایمی است. و در حقیقت، آن بد قرارگاه و جایگاهی است»

[سوره‌ی فرقان، آیات 65 و 66]

«الَّذِینَ یُحْشَرُونَ عَلَی وُجُوهِهِمْ إِلَی جَهَنَّمَ أُوْلَئِک شَرٌّ مَّکانًا وَأَضَلُّ سَبِیلًا»

«کسانی که به رو درافتاده به سوی جهنم رانده می‏‌شوند، آنان بدترین جای و گم‏ترین راه را دارند».

[سوره‌ی فرقان، آیه‌ی 34]

«إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّکانٍ بَعِیدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَیظًا وَزَفِیرًا * وَإِذَا اُلقُوا مِنْهَا مَکانًا ضَیقًا مُقَرَّنِینَ دَعَوْا هُنَالِک ثُبُورًا * لَا تَدْعُوا الیوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا کثِیرًا»

«چون [دوزخ] از فاصله‏‌ای دور آنان را ببیند [برافروخته می‌شود و] خشم و خروشی [هولناک] از آن می‏‌شنوند. و چون آنان را در مکانی تنگ از آن، به زنجیر کشیده، بیندازند، آنجاست که [از شدت فشار،] مرگ [خود] را می‏‌خواهند. [ولی ندا می‌رسد:] امروز یک بار هلاک [خود] را مخواهید و [بلکه بسیار] بسیار هلاک [خود] را بخواهید [ولی هیچ سودی به حالتان نخواهد داشت]».

[سوره‌ی فرقان، آیات 12 تا 14]

«وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَئِک الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِی جَهَنَّمَ خَالِدُونَ * تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِیهَا کالِحُونَ»

«و کسانی که کفّه‌ی میزان [اعمال]شان سبک باشد آنان به خویشتن زیان زده [و] همیشه در جهنم می‏‌مانند. آتش، چهره‌ی آن‌‌ها را می‏‌سوزاند و آنان در آنجا ترش‏رویند»

[سوره‌ی مؤمنون، آیات 103 و 104]

«فَالَّذِینَ کفَرُوا قُطِّعَتْ لَـهُم ثِیابٌ مِّن نَّارٍ یصَبُّ مِن فَوْقِ رُؤُوسِهِمُ الحَمِیمُ * یصْهَرُ بِهِ مَا فِی بُطُونِهِمْ وَالجُلُودُ * وَ لـَهُم مَّقَامِعُ مِنْ حَدِیدٍ * کلَّمَا أَرَادُوا أَن یخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِیدُوا فِیهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الحَرِیقِ»

«و کسانی که کفر ورزیدند جامه‏‌هایی از آتش برایشان بریده شده است [و] از بالای سرشان آب جوشان ریخته می‏‌شود. آنچه در شکم آنهاست با پوست [بدن]شان بدان گداخته می‏‌گردد. و برای [وارد کردن ضربت بر سرِ] آنان، گرزهایی آهنین [آماده] است. هر بار بخواهند از [شدت] غم از آن بیرون روند در آن [آتش سوزنده] باز گردانیده می‏‌شوند [که ‌هان] بچشید عذاب آتش سوزان را».

[سوره‌ی حج، آیات 19 تا 22]

«إِنَّکمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ * لَوْ کانَ هَؤُلَاءِ آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا وَکلٌّ فِیهَا خَالِدُونَ * لَـهُم فِیهَا زَفِیرٌ وَهُمْ فِیهَا لَا یَسْمَعُونَ»

«برای آن [گناهکار]ها در آنجا [یعنی جهنم،] ناله‏‌ای زار است و در آنجا [چیزی از رحمت و خوبی] نمی‌‏شنوند»

[سوره‌ی انبیاء، آیات 98 تا 100]

«لَوْ یعْلَمُ الَّذِینَ کفَرُوا حِینَ لَا یَکفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ»

«کاش آنان که کافر شده‏‌اند می‏‌دانستند آنگاه که آتش را نه از چهره‌‏های خود و نه از پشتشان بازنمی‏‌توانند داشت و خود مورد حمایت قرار نمی‏‌گیرند [چه حالی خواهند داشت]»

[سوره‌ی انبیاء، آیه‌ی 39]

«إِنَّهُ مَن یأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا یمُوتُ فِیهَا وَ لَا یحْیی»

«در حقیقت هر که به نزد پروردگارش گنهکار رود، جهنم برای اوست. در آن [به حالت سختی گرفتار خواهد بود که] نه می‌‏میرد و نه زندگی می‏‌یابد»

[سوره‌ی طه، آیه‌ی 74]

«وَ نَسُوقُ المُجْرِمِینَ إِلَی جَهَنَّمَ وِرْدًا»

«و مجرمان را با حال تشنگی به سوی دوزخ می‌رانیم»

[سوره‌ی مریم، آیه‌ی 86]

«فَوَرَبِّک لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّیاطِینَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِیاً * ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن کلِّ شِیعَةٍ أَیهُمْ أَشَدُّ عَلَی الرَّحْمَنِ عِتِیاً * ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِینَ هُمْ أَوْلَی بِهَا صِلِیاً * وَإِن مِّنکمْ إِلَّا وَارِدُهَا کانَ عَلَی رَبِّک حَتْمًا مَّقْضِیاً * ثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِینَ فِیهَا جِثِیاً»

«پس به پروردگارت سوگند که آن‌‌ها را با شیاطین محشور خواهیم ساخت‏. سپس در حالی که به زانو درآمده‏اند آنان را گرداگرد دوزخ حاضر خواهیم کرد. آنگاه از هر دسته‌‏ای کسانی از آنان را که بر [خدای] رحمان سرکش‌‏تر بوده‏‌اند بیرون خواهیم کشید. پس از آن به کسانی که برای درآمدن به [جهنم] سزاوارترند، خود داناتریم. و هیچ کس از شما نیست مگر [اینکه] در آن وارد می‏‌گردد این [امر] همواره بر پروردگارت حکمی قطعی است. آنگاه کسانی را که پرهیزکار بوده‌‏اند می‏‌رهانیم و ستمگران را به زانو درافتاده در [دوزخ] رها می‏‌کنیم»

[سوره‌ی مریم، آیات 68 تا 72]

«وَ رَأَی المُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَ لَمْ یجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا»

«و [یاد کن روزی را که] گناهکاران آتش [دوزخ] را می‏‌بینند و درمی‌‏یابند که در آن خواهند افتاد و از آن راه گریزی نیابند [چه حالی خواهند داشت؟!]»

[سوره‌ی کهف، آیات 52 و 53]

«وَ مَن یضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَـهُم أَوْلِیاءَ مِن دُونِهِ وَنَحْشُرُهُمْ یوْمَ القِیامَةِ عَلَی وُجُوهِهِمْ عُمْیاً وَبُکمًا وَصُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ کلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِیرًا»

«و هر که را [خدا] بی‌راه گذارد، در برابر او برای آنان هرگز دوستانی نیابی و روز قیامت آن‌‌ها را کور و لال و کر [در حالی که] به صورت، درافتاده برخواهیم انگیخت. جایگاهشان دوزخ است. هر بار که آتش آن فرو نشیند، شراره‏ای [تازه] برایشان می‌‏افزاییم»

[سوره‌ی اسراء، آیه‌ی 97]

«وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْکافِرِینَ حَصِیرًا»

«و دوزخ را برای ناسپاسان، زندان قرار دادیم».

[سوره‌ی اسراء، آیه‌ی 8]

«مِن وَرَآئِهِ جَهَنَّمُ وَ یُسْقَی مِن مَّاءٍ صَدِیدٍ * یَتَجَرَّعُهُ وَ لا یکادُ یسِیغُهُ وَیأْتِیهِ المَوْتُ مِن کلِّ مَکانٍ وَمَا هُوَ بِمَیتٍ وَ مِن وَرَآئِهِ عَذَابٌ غَلِیظٌ»

«[آن کس که] دوزخ پیش روی اوست و به او آبی چرکین نوشانده می‏‌شود. آن را جرعه جرعه می‌‏نوشد و نمی‌‏تواند آن را فرو بَرد و مرگ از هر جانبی به سویش می‏‌آید ولی نمی‏‌میرد و عذابی سنگین به دنبال دارد»

[سوره‌ی ابراهیم، آیات 15 تا 17]

«وَ أُوْلَئِک الأَغْلاَلُ فِی أَعْنَاقِهِمْ وَ أُوْلَئِک أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدون»

«و در گردن‌هایشان زنجیرهاست و آنان همدم آتشند و در آن ماندگار خواهند بود»

[سوره‌ی رعد، آیه‌ی 5]

«فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُواْ فَفِی النَّارِ لَـهُم فِیهَا زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ * خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّک إِنَّ رَبَّک فَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ»

«و اما کسانی که تیره‏‌بخت ‏شده‌‏اند در آتش [سوزان جهنم]، فریاد و ناله‌‏ای [دلخراش] دارند. [و] تا آسمان‌ها و زمین برجاست، در آن [آتش و عذاب خوارکننده،] ماندگار خواهند بود».

[سوره‌ی هود، آیات 106 و 107]

«وَ لَوْ أَنَّ لِکلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِی الأَرْضِ لاَفْتَدَتْ بِهِ وَ أَسَرُّواْ النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ العَذَابَ وَ قُضِی بَینَهُم بِالقِسْطِ وَ هُمْ لاَ یُظْلَمُونَ»

«و اگر برای هر کسی که ستم کرده است آنچه در زمین است می‏‌بود، قطعاً آن را برای [خلاصی و] بازخرید خود [از آتش سوزان جهنم] می‌‏داد و چون عذاب را ببینند پشیمانی خود را [از ترس شماتت دیگران،] پنهان دارند».

[سوره‌ی یونس، آیه‌ی 54]

«وَ الَّذِینَ کسَبُواْ السَّیئَاتِ جَزَاءُ سَیئَةٍ بِمِثْلِهَا وَ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ مَّا لَـهُم مِّنَ اللهِ مِنْ عَاصِمٍ کأَنَّمَا أُغْشِیتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعاً مِّنَ اللَّیلِ مُظْلِمًا أُوْلَئِک أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ»

«و کسانی که مرتکب بدی‌ها شده‌‏اند [بدانند که] جزای [هر] بدی مانند آن است و خواری آنان را فرو می‌‏گیرد. در مقابل [خشم و عذابِ] خدا هیچ حمایتگری برای ایشان نیست. گویی چهره‏‌هایشان با پاره‌‏ای از شب تار پوشیده شده است. آنان همدم آتشند که در آن جاودانه خواهند بود»

[سوره‌ی یونس، آیه‌ی 27]

«یَوْمَ یُحْمَی عَلَیهَا فِی نَارِ جَهَنَّمَ فَتُکوَی بِهَا جِبَاهُهُمْ وَ جُنوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ هَذَا مَا کنَزْتُمْ لأَنفُسِکمْ فَذُوقُواْ مَا کنتُمْ تَکنِزُون»

«روزی که آن [ثروت]ها را در آتش دوزخ بگدازند و پیشانی و پهلو و پشت آنان را با آن‌‌ها داغ کنند [و گویند:] این است آنچه برای خود اندوختید؛ پس [کیفر] آنچه را می‏‌اندوختید بچشید»

[سوره‌ی توبه، آیه‌ی 35]

«وَنَادَی أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الجَنَّةِ أَنْ أَفِیضُواْ عَلَینَا مِنَ المَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَکمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللهَ حَرَّمَهُمَا عَلَی الکافِرِینَ»

«و دوزخیان، بهشتیان را آواز می‏‌دهند که از آن آب یا از آنچه خدا روزی شما کرده بر ما فرو ریزید. [بهشتیان در پاسخ] می‏‌گویند: خدا آن [نعمت]ها را بر کافران حرام کرده است. [و دوزخیان را در حسرت نعمت‌ها می‌گذارند]».

[سوره‌ی اعراف، آیه‌ی 50]

«قَالَ ادْخُلُواْ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِکم مِّن الجِنِّ وَالإِنسِ فِی النَّارِ کلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا حَتَّی إِذَا ادَّارَکواْ فِیهَا جَمِیعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لأُولاَهُمْ رَبَّنَا هَؤُلاء أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِّنَ النَّارِ قَالَ لِکلٍّ ضِعْفٌ وَلَکن لاَّ تَعْلَمُونَ * وَقَالَتْ أُولاَهُمْ لأُخْرَاهُمْ فَمَا کانَ لَکمْ عَلَینَا مِن فَضْلٍ فَذُوقُواْ العَذَابَ بِمَا کنتُمْ تَکسِبُونَ * إِنَّ الَّذِینَ کذَّبُواْ بِآیاتِنَا وَاسْتَکبَرُواْ عَنْهَا لاَ تُفَتَّحُ لَـهُم أَبْوَابُ السَّمَاء وَلاَ یدْخُلُونَ الجَنَّةَ حَتَّی یلِجَ الجَمَلُ فِی سَمِّ الخِیاطِ وَکذَلِک نَجْزِی المُجْرِمِینَ * لَـهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ وَکذَلِک نَجْزِی الظَّالِمِینَ»

«می‌‏فرماید: در میان امت‌هایی از جن و انس که پیش از شما بوده‌اند داخل آتش شوید هر بار که امتی [در آتش] درآید هم‌کیشان خود را لعنت کند تا وقتی که همگی در آن به هم پیوندند [آنگاه] پیروانشان درباره‌ی پیشوایانشان می‏‌گویند: پروردگارا اینان ما را گمراه کردند پس دو برابر عذاب آتش به آنان بده. [خدا] می‏‌فرماید: برای هر کدام [عذاب] دو چندان است ولی شما نمی‏‌دانید. و پیشوایانشان به پیروانشان می‏‌گویند: شما را بر ما امتیازی نیست پس به سزای آنچه به دست می‏‌آوردید عذاب را بچشید. در حقیقت کسانی که آیات ما را دروغ شمردند و از [پذیرفتن] آن‌‌ها تکبر ورزیدند درهای آسمان را برایشان نمی‏‌گشایند و در بهشت درنمی‏‌آیند مگر آن که شتر در سوراخ سوزن داخل شود و اینگونه بزهکاران را کیفر می‏‌دهیم. برای آنان از جهنم، بستری و از بالایشان پوشش‌هاست و این گونه بیدادگران را سزا می‏‌دهیم»

[سوره‌ی اعراف، آیات 38 تا 41]

«وَلَوْ تَرَی إِذْ وُقِفُواْ عَلَی النَّارِ فَقَالُواْ یا لَیتَنَا نُرَدُّ وَلاَ نُکذِّبَ بِآیاتِ رَبِّنَا وَنَکونَ مِنَ المُؤْمِنِینَ»

«و ای کاش [منکران را] هنگامی که بر آتش عرضه می‏‌شوند می‏‌دیدی که [با چه حسرتی] می‏‌گویند: کاش بازگردانده می‏‌شدیم و [دیگر] آیات پروردگارمان را تکذیب نمی‏‌کردیم و از مؤمنان می‏‌شدیم»

[سوره‌ی انعام، آیه‌ی 27]

«إِنَّ الَّذِینَ کفَرُواْ بِآیاتِنَا سَوْفَ نُصْلِیهِمْ نَارًا کلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَیرَهَا لِیذُوقُواْ العَذَابَ»

«به زودی کسانی را که به آیات ما کفر ورزیده‌‏اند در آتشی [سوزان] درآوریم که هر چه پوستشان بریان گردد پوست‌های دیگری بر جایش نهیم تا عذاب را بچشند».

[سوره‌ی نساء، آیه‌ی 56]